Welkom op Julidans 2025
Dansen is, we kunnen het niet vaak genoeg zeggen, goed voor de mens. Niet alleen voor lijf en leden, ook mentaal geeft dansen een oppepper, iets wat we in deze barre tijden wel kunnen gebruiken. De problemen in de wereld om ons heen zijn te veel om op te noemen. Wie heeft er soms géén gevoel van machteloosheid – wat kunnen we doen in een wereld die in sneltreinvaart verandert, hoe komen we uit de crisis, waar vinden we de passie en de kracht om door te gaan, sámen door te gaan, hoe houden we de hoop levend?
Waar in de afgelopen jaren het antwoord vaak werd gezocht in het activisme van het spandoek en de gebalde vuist, lijken veel dansmakers nu de kracht om de wereld tegemoet te treden meer te zoeken in zichzelf. Ze richten de blik op het lichaam, het dansende lichaam als bron van nieuwe energie, instrument voor experimenten met alternatieve visies op zorg voor, en leven mét elkaar. Dance away the heartache!
Logisch, vinden wij. Want dansen verfrist de blik. Ook kíjken naar dans doet onvermijdelijk iets met ons. Net als muziek, en zeker in combinatie mét muziek, gaat dans regelrecht naar ons hart en brengt onze ziel en verbeelding in beweging.
In Julidans is te zien hoe fysiek handelen onze mentale toestand kan versterken. Soms door middel van extreem heftige bewegingen als headbangen, dan weer door iets basaals als schreeuwen. Of door sámen doen: Christos Papadopoulos haalt in de openingsvoorstelling My fierce ignorant step het euforische gevoel van de onoverwinnelijkheid terug van zijn jeugd, toen alles nog mogelijk leek.
-|-Met elkaar creëren de tien dansers een extatische soundscape die verwijst naar het iconische oratorium dat Mikis Theodorakis wijdde aan de geschiedenis en collectieve strijd van het Griekse volk. Saamhorigheid staat ook centraal in Faye Driscolls Weathering. In deze viering van het queer lichaam zien we hoe een zeer diverse groep als monument voor menselijkheid standhoudt in een wereld waarin alle zekerheden wankelen.
Natuurlijk zijn lichamelijkheid, lust en passie niet alleen maar mooi. Er zitten ook gruwelijke en gevaarlijke kanten aan, zoals blijkt in Romeo & Juliet – Up close van de Iceland Dance Company of FRANK van Cherish Menzo. Maar door de kracht die wij – allemaal – in ons hebben, is hoop op verandering mogelijk. Voor onszelf, onze naasten en, wie weet, de wereld. Het is dus simpel:
NEVER STOP DANCING!
Anita van Dolen en het Julidans Team
