Over Julidans

Ooit begon Julidans bescheiden, als zomerprogrammering met drie voorstellingen in Stadsschouwburg Amsterdam. Samen met de choreografen uit de beginjaren – Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus, Maguy Marin, Marie Chouinard en Alain Platel, later ook Sidi Larbi Cherkaoui, Akram Khan en Dave St. Pierre – is het festival volwassen geworden. Het festival is uitgebouwd tot een evenement met internationaal aanzien, dat het publiek jaarlijks een brede blik gunt op de actualiteit in de hedendaagse dans. Met opkomende trends, nieuwe makers, tegendraadse benaderingswijzen, brutale dwarsdenkers en iconoclasten. Grote Meesters en Enfants Terribles, in Julidanstermen.

Julidans heeft altijd al een voorliefde gehad voor makers die niet (alleen) vanuit de vorm werken, maar allereerst vanuit een persoonlijke en/of maatschappelijke motivatie, en vaak multidisciplinair. Hun voorstellingen zijn theatraal of bevinden zich op het snijvlak van disciplines. Julidans zoekt telkens weer naar choreografen die nieuwe vormen laten zien, andere thema’s aansnijden, ons vanuit een verrassend perspectief naar de wereld van nu laten kijken. Het is de dansmaker die de vorm zijn zeggingskracht geeft, die vrolijk mixt en matcht met vormen uit verschillende tijden en culturen, die formele wetten openbreekt, buiten de lijnen kleurt en níeuwe, hybride vormen creëert.

Julidans volgt de ontwikkelingen in de internationale hedendaagse dans aandachtig. Want er blijft altijd beweging. Door internet, sociale media, de toegenomen mobiliteit en, vooral de laatste jaren, migratiestromen, is een enorme diversiteit aan dansstijlen binnen handbereik gekomen. De tradities, rituelen en individuele verhalen uit verschillende culturen worden vermengd met klassieke dans, urban, tango, lindyhop en hedendaagse stijlen. -|-Makers uit culturen van over de hele wereld bieden ons een ander perspectief en verruimen ons blikveld, met de (niet-talige) dans als ideaal medium. Dankzij hen kan Julidans ieder jaar een spraakmakend programma samenstellen. Julidans houdt daarbij een open blik. Pint zichzelf niet vast op één thema of dwingend criterium, niet op voorhand voorstellingen uitsluiten die net op een ándere manier innovatief zijn.

Tegendraadse, onconventionele choreografen zijn ook vaste gasten op Julians. Dwarsdenkers die de grenzen opzoeken. Van vormen, en soms ook van de goede smaak. Ze prikkelen ons, zetten verwachtingspatronen op zijn kop. Vaak schuilt achter hun provocaties ook een diepere laag. In elk geval maken ze de tongen los. Denk aan Florentina Holzinger, Ali Chahrour, Marcela Levi & Lucia Russo, Tania Carvalho, Marco Berrettini, Latifa Latifa Laâbissi.

De laatste jaren focust Julidans zich op de zogeheten midcareers. Zij zijn de makers die laten zien waar de hedendaagse dans anno nu voor staat. Een Midcareer choreograaf is zo’n acht jaar actief en heeft een eigen handschrift ontwikkeld. Onafhankelijke makers meestal, zoals Sharon Eyal & Gai Behar, Olivier Dubois, Rachid Ouramdane, Dada Masilo, Lisbeth Gruwez, Euripides Laskarides, Mette Ingvartsen, Jefta van Dinther, Christos Papadopoulos, Pere Faura. Julidans geeft het podium aan deze makers. Het blijft niet bij presenteren alleen; coproduceren is een snel groeiende functie van het festival.

Never stop dancing!