The Polish Project

Uit gesprekken met Poolse arbeidsmigranten ontstond een rauwe, lyrische performance vol ritme, adem en eerlijkheid. Hun stemmen — opgenomen, gezongen, gefluisterd — klinken tussen steigerbuizen, lichamen en luidsprekers. De grenzen tussen werk en kunst, tussen document en verbeelding, vervagen.

Met opera, choreografie en video als middelen onderzoekt Kozłowska de fragiele balans tussen identiteit, lichamelijkheid en economische realiteit. De voorstelling is een ode aan onzichtbare arbeid, aan verloren idealen, en aan de veerkracht van mensen die blijven bouwen — aan huizen én aan zichzelf.
-|-
In dit universum zijn de ethiek van kunst en arbeid onlosmakelijk verbonden: beide vragen om toewijding, tarten fysieke grenzen en dragen het risico van uitputting of zelfs ondergang. Werken zonder bescherming kan dodelijk zijn — net als blijven dansen terwijl je al valt. Kunst en arbeid vormen hier niet alleen een identiteit, maar ook een klasse, altijd op het randje van de afgrond.

The Polish Project beleeft zijn wereldpremière tijdens Julidans 2025.