Julidans x Peepshow Palace

JEZEBEL is een voorstelling over de seksualisering van de zwarte vrouw in de hiphop. De jonge Nederlandse dansmaker Cherish Menzo werd geïnspireerd op de Video Vixens, de uitdagende vrouwelijke performers in de hiphopvideo's van eind jaren '90 op MTV. De Vixens waren schaars geklede zangeressen die figureerden in door mannen gedomineerde muziek. Toch was hun invloed groot: het waren vaak de Vixens die de populariteit van de artiest bepaalden. Menzo creëert een nieuwe Vixen, Jezebel, die weigert gedefinieerd te worden door anderen. Ze gaat op zoek naar manieren om haar imago zelf op te eisen. Kan Jezebel het controversiële stereotype afbreken dat wordt geassocieerd met de zwarte hiphop-honey? Hoe herdefinieert deze video-girl zichzelf anno nu?

De School voor Nieuwe Dansontwikkeling (SNDO) is een vierjarige opleiding die leidt tot de diploma ‘Bachelor Dans en Choreografie’. De school leidt op tot choreograaf/dansmaker en op deze opleiding wordt dans gezien als het maken van artistieke statements met het lichaam in tijd en ruimte. De SNDO werd opgericht in 1975 en diende toen vooral om nieuwe dansvormen uit te vinden, naast de bestaande en dominerende dansvormen als bijvoorbeeld klassiek ballet. Nog steeds is de SNDO hiernaar op zoek en het woord ‘nieuwe’ in de naam van de opleiding wordt dan ook gekoesterd.

Julidans presenteert twee werken van derdejaars-studenten.

1: SONGS, Nicole Beutler's veelgeprezen voorstelling uit 2009, is een soloperformance in de vorm van een concert, een ‘Liederkreis' of een existentiële oefening voor een zingend lichaam. Performer Ibelisse Guardia Ferragutti geeft haar stem over aan de intense woorden van tragische vrouwelijke personages uit de theatergeschiedenis, zoals Gretchen, Antigone en Medea. Het lijden van deze (anti-) heldinnen treedt herhaaldelijk haar lichaam binnen, terwijl zij hun woorden zingt, spreekt en roept: fragiel, rauw, berekend en emotioneel. Maar wie spreekt er hier? En vinden de dramatische referenties uit het verleden weerklank in het hier en nu?

Theatermaker, choreograaf en hiphopdanser Shailesh Bahoran brengt twee dansvoorstellingen naar de Peepshow Palace: Heritage en REDO.

Heritage -Shailesh Bahoran / Spin Off / Korzo producties / ISH Dance Collective
In zijn solo Heritage gaat Shailesh Bahoran op zoek naar zijn Hindoestaanse roots en de betekenis daarvan voor zijn identiteit als persoon en danser. Op bijzondere wijze onderzoekt Bahoran vanuit zijn eigen disciplines popping en b-boying (breakdance) de Indiase mythologie en danstraditie. Bahoran ziet veel overeenkomsten tussen de klassieke Indiase dans en hiphop. Eerder was Heritage al te zien op Urban Sources Groningen.

REDO - Shailesh Bahoran / Illusionary Rockaz
Bij zijn geboorte staat Redouan Ait Chitt met 6-0 achter. Zonder enige medische verklaring vertoont zijn lichaam bijzondere afwijkingen. Zijn rechterarm is korter en mist het ellebooggewricht. Hij heeft drie vingers aan zijn linkerhand en slechts twee aan zijn rechterhand. Hij mist zijn rechterheup, heeft een korter rechterbeen en loopt met behulp van een prothese. Maar Redouan gelooft niet in grenzen. Redouan gelooft niet in excuses. Redouan gelooft in zichzelf en daarom werd hij een internationaal geroemde breakdancer en motivational speaker: Redo.

Ariah Lester (Lester Arias) begon als danser en choreograaf en heeft daar nu zang aan toegevoegd met synthesizers en elektronica. Zijn optredens zijn vol emotie, zijn stem is niet te plaatsen bij een sexe, niet mannelijk, niet vrouwelijk. Of juist allebei.

Ariah komt uit wat de gevaarlijkste stad ter wereld wordt genoemd, Caracas, Venezuela, en is gemigreerd naar Amsterdam. In zijn werk onderzoekt zijn neiging van het niet kunnen of willen aarden, de wereld tussenin, dislocaties en migraties. Zijn optredens zijn zowel gevoelig als expressief. En die stem. Die stem! Gelukkig heeft ARIAH zijn repertoire uitgebreidt met zang.

Ariah won de TAZ Jongtheaterschrijfprijs 2017 (Oostende) en de Moving Forward Festival’s Young Dance Makers Audience Award 2016 (Amsterdam). Hij eerder trad op voor TEDX, de Brakke Grond en De NWE Vorst.

Penelope
Het begon in de KVS als een woordeloze, gedanste epiloog bij wijze van voetnoot bij een vierentwintig uur durende performance, de integrale Odyssee, door een koor van vierentwintig mannen. Ze wilde een antwoord bieden en een vrouwelijk tegenwicht in dit viriele heldendicht dat doorspekt is met wraak, oorlog en bloed.

In haar solo danst Lisbeth Gruwez alle verzwegen vrouwen van de Odyssee bijeen: Hélène, de nimfen, de zeemeerminnen, Calipso, Circé en niet te vergeten Penelope. Helemaal alleen, in het midden van het podium, voortgestuwd door de repetitieve, hypnotiserende en opzwepende partituur van Maarten Van Cauwenberghe, gehuld in een lang zwart wapperend gewaad en steunend op haar rechtervoet, cirkelt, dwarrelt de danseres in het rond als een levende tol en drukt zo de verwachting, het verlangen, de onmacht, en al het lijden uit van de vrouw.

The Double – The Double Collective
Wie ben ik, wie is hij, wie zijn wij? De déjà vu van jezelf tegenkomen, misschien in een drukke stad of in een droom. Een werkelijke ontmoeting van twee bijna identieke personen die elkaar uitdagen maar tegelijkertijd elkaar hun krachten maar ook zwaktes tonen.

In The Double gaat u het meemaken. Hoe zij op elkaar reageren. De schrik die ontwikkelt tot een reis naar de diepe laag van fysieke energie van elkaar, voor elkaar, en door elkaar. Het is een stuk dat in wezen gaat over jezelf ontdekken, jezelf leren kennen en er achter komen hoe de wereld jou werkelijk ziet.