Libya

Het ‘Libië’ in de titel verwijst niet naar de huidige natie, maar naar de naam die de oude Egyptenaren en Grieken aan Noord-Afrika gaven. De cultuur van de Imazighen, die in dit gebied leven, wordt van generatie op generatie doorgegeven via verhalen, dans en zang. Hoewel deze orale en matriarchale cultuur van grote invloed is geweest op de bloei van kunst en wetenschap in het Middellandse Zeegebied en Europa, werd ze nooit vastgelegd door historici.

De Marokkaans-Brusselse choreograaf Radouan Mriziga viert deze levendige cultuur en stelt een nieuwe manier voor om haar geschiedenis te schrijven: door middel van een open podium waarop de verbindingen tussen mensen en tradities zichtbaar worden tijdens een collectieve ontdekkingsreis. Met hun lichaam als drager van traditie brengen acht dansers de gezangen, ritmes, dans en muziek van hun Noord-Afrikaanse roots tot leven, in het hier en nu.
-|-
In Libya worden de klanken van tarab-, ahwach- en toearegmuziek naadloos vermengd met rap, spoken word, dans en theater. Dit resulteert in een voortdurende stroom van overgedragen kennis, ervaringen en beweging. Centraal staat de veerkracht van de Imazighen, die eeuwen van oorlog en koloniale onderdrukking het hoofd hebben weten te bieden.

De performers, van verschillende leeftijden en lichaamstypes, bewegen gracieus en krachtig. Hun bewegingsmateriaal is gebaseerd op Noord-Afrikaanse dansen die ze zich herinneren uit de dorpen van hun ouders en grootouders. Daarnaast heeft Mriziga zich voor zijn choreografie laten inspireren door dierfiguren in grotschilderingen en houtsnijwerk uit de regio.